5 مشکل رایج پروتز
بدون شک پروتزها از مهمترین تجهیزات برای بازگشت افراد دارای نقص عضو به زندگی عادی است. این ابزار توانستند شرایطی ایجاد کنند که افراد آمپوته (دارای نقص عضو) نیز قادر باشند همانند مردم عادی به زندگی روزمره خود بپردازند. به مرور زمان تکنولوژی طراحی و تولید پروتزها پیشرفتهای قابل توجهی داشته است، با این حال نمیتوان گفت این ابزار بی نقص هستند. این پروتزها ماهیت خارجی داشته و ممکن است بنا به دلایل مختلفی دچار مشکل و آسیب شوند و حتی با بدن فرد استفاده کننده سازگار نگردند.(5 مشکل رایج پروتز) در این مقاله قصد داریم شما را با رایج ترین مشکلات پروتزها، چگونگی رفع ایراد و اشکالات قطعات کمکی آنها آشنا کنیم. مشکلات جوراب مخصوص پروتز از آنجایی که در طول روز مکررا از پروتز استفاده میشود، برای عدم تماس مستقیم پوست با پروتز از جورابهای ضخیم مخصوصی استفاده میگردد. این جورابها در محل نقص عضو قرار گرفته و سپس پروتز نصب می گردد. گاهی امکان دارد همین جورابها موجب بروز اختلالات و ورمهای شدیدی شوند. به منظور جلوگیری از بروز التهاب میبایست به عکس العمل پوست نسبت به پروتز و جوراب توجه خاصی داشت. راه حل: درصورت مواجه شدن با این مشکل، ابتدا با پزشک مشورت کرده و در صورت لزوم جوراب خود را تعویض کنید. گهگاهی استفاده از جورابهای بیش از حد ضخیم، خود عامل بروز حساسیت هستند بنابراین بهتر است آنها را با نمونههای معمولیتر عوض کرده و از فشار ایجاد شده کم کنید. ایجاد کمر دردهای شدید عموما افرادی که به تازگی اقدام به نصب پروتز کرده اند، مخصوصا پروتزهای اندام تحتانی، دچار کمر دردهای شدید میگردند. نگران نباشید! زیرا این دردها کاملا طبیعی هستند. نقص عضو جدید و انجام بعضی از فعالیتها به صورت نادرست همانند پیادهروی غلط یا فعالیتهای جسمانی سنگین و شدید عامل اصلی بروز این دردهاست. گاهی اوقات سبک زندگی نادرست موجب بروز اختلالات ساختاری، عملکردی و عصبی – عضلانی حادی میگردد که میتواند برای فرد دردآور باشد. راه حل: بهترین راه، اصلاح عادات غلط و سبک زندگی است. با پزشک و تیم معالج خود تماس بگیرید تا طریقه صحیح راه رفتن و انجام فعالیتهای روزمره و خاص را با پروتز، به شما بیاموزند. مشکلات در تحرک و خستگی زودرس گزارش شده است گاهی افرادی که از پروتزها استفاده می کنند، اظهار میکنند دچار خستگیهای زودرس و غیرمعمولی پس از مدتی تحرک میشوند. از طرفی عدهای نیز بیان کرده اند پروتزها پس از مدتی جلوی تحرک آنها را میگیرند. بیشتر این مشکلات بدلیل وجود ایراد و اختلال در پروتز بوده که موجب ناکارآمدی و بروز مشکلات عدیده ای، در زندگی روزمره افراد دارای نقص عضو میگردد. راه حل: بهترین راه مراجعه به متخصص است، وی با بررسی پروتز ایراد آن را خواهد یافت. در بسیاری از موارد ایراد مربوط به استفاده نادرست یا انجام فعالیتهای نادرست توسط فرد میباشد. با اصلاح روش استفاده و عدم تکرار این فعالیتها، به احتمال زیاد مشکل رفع خواهد شد. تحریکات و حساسیت های پوستی گاهی ممکن است پروتز به خوبی با بدن سازگار نشود و اختلالات متعددی ایجاد گردد. بروز حساسیتهای پوستی از رایج ترین اختلالات بدن به اندام مصنوعی است. بروز تاولهای ریز و درشت در سطح پوستی که با پروتز در تماس است، مهمترین نشانه این اختلال می باشد. حتی اندازه یا تعداد کم این تاولها نیاز به پیگیری دارد، زیرا ممکن است در دراز مدت آثار جانبی زیادتری در پی داشته باشد. راه حل: بهترین روش، تمیز نگهداشتن سطح پوست است. در زمانی که پوست حساس شده است به هیچ وجه از مواد حساسیت زا نظیر صابون، شوینده های معطر و پدهای الکلی استفاده نکنید. بهتر است برای تمیز کردن محل، از سرم شستشو بهره ببرید. در صورتی که میزان حساسیت و تاولها بیش از حد باشد، پزشک دستور به برداشتن پروتز خواهد داد و تا بهبودی کامل محل، اجازه استفاده از آن داده نخواهد شد. گیر افتادن در پروتز یکی دیگر از رایجترین مشکلات هنگام استفاده از پروتزها، گیر کردن در آن میباشد. بروز چنین اتفاقی بسیار طبیعی بوده و زیاد نگران نشوید. راه حل: اکثرا پروتزها ساختاری یکسان دارند و هنگام آزاد کردن پروتز میبایست صدایی همانند یک کلیک شنیده شود. درصورتی که صدایی شنیده نشد، به احتمال فراوان دکمه رهاسازی پروتز دچار ایراد شده است. ابتدا باید نسبت به بازکردن بندهای پروتز اقدام کرد، سپس با کمک فردی دیگر، پروتز به صورت کامل جدا شود. در صورتی که پروتز علارغم فشارهای زیاد جدا نشد، بهتر است کمی آب و صابون در محل اتصال پروتز به اندام بریزید تا لیز شود، سپس پس از مدتی و با کمی صبوری، موفق به جداسازی آن خواهید شد.