ربات برای افراد قطع نخاع

ربات برای افراد قطع نخاع

متاسفانه محدودیت های حرکتی ناشی از آسیب نخاعی جزو موارد است که در تمامی جوامع وجود دارد. این مشکل بخشی از افراد جامعه را درگیر کرده و موجب تغییر سبک زندگی افراد شده است. به همین دلیل دانشمندان و پزشکان در سراسر جهان تمام تلاش خود را نموده اند تا در حد امکان راه حلی برای کاهش صدمات حاصل از آسیب های نخاعی بیایند. یکی از این راه حل ها کمک گرفتن از ربات ها برای جبران محدودیت های حرکتی است. با استفاده از تکنولوژی ربات برای افراد قطع نخاع زندگی تا پایان عمر روی ویلچر دیگر وجود نخواهد داشت.

در حقیقت تکنولوژی رباتیک بر اساس ارتباط مغز و رایانه عمل می کند. به این صورت که یک مسیر ارتباطی بین مغز و ابزار و ادوات مصنوعی مثل ربات برقرار می شود. در تکنولوژی ربات برای افراد قطع نخاع برای ایجاد سیگنالهای مغزی نیاز به فعالیت ماهیچه ای نیست یعنی حتی با فکر کردن و تصور حرکت در عضو مورد نظر مانند انگشتان یا حتی دست یا پا، سیگنالهای خاصی تولید می شود که با پردازش و انتقال آن به عضو یا ابزار مورد نظر امکان ایجاد حرکت در آن وجود خواهد داشت.

روند تکامل ربات برای افراد قطع نخاع

امروزه استفاده از ربات ها برای افراد قطع نخاع و بیمارانی که دچار مشکلات حرکتی هستند، انقلابی در ایالات متحده محسوب می‌شود. جکسون ویل (رهبر صنعت توانبخشی جسمی فوق حاد) که در حال حاضر با شرکت نوآوری پزشکی و اجتماعی ژاپن همکاری می‌کند در سال 2018 از اولین ربات پیشرفته جهان رونمایی کرد و آن را مورد بهره‌برداری قرار داد. استفاده از این ربات به وضوح موجب بهبود توانایی بیمار در راه رفتن و حرکت شده است. افرادی که درگیر صدمات نخاعی حاد هستند می توانند از این ربات پیشرفته برای راه رفتن و حرکت استفاده نمایند.

استفاده از ربات برای افراد قطع نخاع اخیرا در ژاپن، آلمان و سایر کشورها پیاده سازی شده است.این ربات در اندام تحتانی و تنه بیمار قرار گرفته و از طریق ارسال سیگنال‌های داخلی در بدن عمل می‌کند. استفاده از این نوع ربات در مقایسه با سایر نمونه های در دسترس امروزی که خارج از اسکلت بیمار قرار داده می شوند تاثیر چشمگیری در بهبود سیستم حرکتی بیمار داشته است.

ربات برای افراد قطع نخاع برای چه افرادی مناسب است؟

این دستگاه از نظر ارادی از طریق سیستم عصبی بیمار کنترل می شود و به دلیل داشتن ویژگی های دستگاه بیوفیدبک ثانویه، این امکان را به بیمار می دهد تا سیگنالهایی را که تولید می کند را ببیند و تنظیم کند. ادغام عملکردی مسیرهای عصبی انسان با فناوری مدرن، پیشرفتی برجسته در جهت کمک به بیماران آسیب نخاعی می باشد.

ربات برای بیماران آسیب نخاعی چه کمکی می کند؟

مطالعات دیگری نیز در مرکز توانبخشی فریزر و دانشگاه لوئیس‌ویل در کنتاکی انجام گرفته است. آنها معتقد بودند در مورد بیمارانی که حتی چندین سال از قطع نخاع شدن آنها گذشته است نیز می توان از این تکنولوژی استفاده کرد. واکنش های افراد قطع نخاع به تحریکات الکتریکی در نواحی پایین تر از بخش آسیب دیده نخاع مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام این مطالعات افرادی که در سال 2006 میلادی یعنی 1385 شمسی در اثر سوانح رانندگی فلج شده بودند و هیچ حرکتی در ناحیه لگن و پایین تنه خود نداشتند، مورد بررسی قرار گرفتند.

در این افراد حتی جلسات متعدد فیزیوتراپی نیز نتوانسته بود کمک شایان توجهی در بهبود وضعیت حرکتی بیماران حاصل نماید. اما با نصب 16 الکترود در قسمت انتهایی نخاع فرد بیمار و تحریک اعصاب این ناحیه از طریق امواج الکتریکی پیوسته، شاهد آن بودند که فرد بیمار توانست برای اولین بار وزن بدن خود را تحمل کرده و روی پای خود بایستد. حتی پس از گذشت 7 ماه توانست انگشت و قوزک پای خود را زمانی که الکترودها فعال بودند بطور ارادی حرکت دهد.

در ماههای بعدی بیمار توانست بطور ارادی کنترل مثانه خود را بدست آورد. او همچنین توانست یک زندگی جنسی طبیعی داشته باشد. بعلاوه از آن پس بدن فرد قادر به کنترل دمای خود بود. تمامی این تغییرات نشان از موفقیت مطالعات است. زمانی که الکترودها فعال هستند داده های عصبی از مغز به بخش های مختلف بدن می رسند. اتفاقی که قبل از دستیابی به این تکنولوژی امکانپذیر نبود.

ربات در بدن بیماران آسیب نخاعی چگونه عمل میکند؟

• حسگرها به اندام تحتانی بیمار متصل هستند.
• هنگامی که بیمار قصد حرکت دارد ، عضلات سیگنال های عصبی از مغز دریافت می کنند ، و سیگنال های بیو الکتریکی ضعیف در سطح پوست تشخیص داده می شوند.
• ربات از سنسورهایی برای شناسایی این سیگنالها و کمک به حرکات مورد نظر استفاده می کند.
• ربات قدرت و پایداری را نیز افزایش می دهد.
• استفاده فعال از مسیرهای عصبی برای حرکت آگاهانه با بازخورد جسمی به مغز منجر به بهبود توانایی بیمار در راه رفتن به تنهایی می شود.

با نصب الکترودها از طریق ایمپلت بیماران قطع نخاعی قادر به حرکت و راه رفتن خواهند بود. نصب الکترود ها از طریق ایمپلینت در ناحیه ای پایین تر از منطقه آسیب دیده نخاع فرد انجام می شود. حتی با قطع جریان الکتریکی همچنان توان حرکتی خود را حفظ خواهند کرد. این ایمپلت ارتباط غیر فعال نخاع را در عضو آسیب دیده به شکل دائمی تقویت می کند. موجب شکل گیری ارتباطات جدیدی میشود تا بدون نیاز به محرک الکتریکی بتواند سیگنال عصبی مغز را منتقل کند.